دو گروه میلگرد عمده و پرمصرف در بازار ایران به نام A2 و A3 مشهور است. این نامگذاری برگرفته از استاندارد GOST 5781 روسیه است و از نظر استاندارد ملی 3132 ایران این نامگذاری منسوخ شده و معادل این میلگردها به ترتیب آج340 و آج400 است.
یک میلگرد استاندارد باید از نظر مشخصات فیزیکی نظیر قطر اسمی و مشخصات هندسی آج و همچنین ترکیب شیمیایی و خواص مکانیکی با استاندارد مطابقت داشته باشد. ترکیب شیمیایی هر نوع از میلگرد به سازنده کمک خواهد کرد تا با انتخاب شمش با ترکیب صحیح به تولید میلگرد با خواص مکانیکی مورد نظر دست یابد.
طرح آج و مشخصات هندسی آن از نظر ارتفاع، گام، پهنا و زاویه آج، در میزان گیرایی میلگرد در بتن بسیار حائز اهمیت است.
خواص مکانیکی میلگرد مانند تنش تسلیم، استحکام کششی و درصد ازدیاد طول نسبی در آزمون کشش تعیین می گردد. تنش تسلیم در واقع حداکثر مقاومت قابل تحمل میلگرد است که در اثر بار وارده دچار تغییر فرم دائمی نمی شود. در طراحی سازه این مقاومت با ملاحظه ضریب اطمینان اساس و ملاک محاسبات و انتخاب نوع و قطر میلگرد میباشد. بنا به همین نقش مهم مقدار تنش تسلیم (اعداد340 و 400) در علائم مشخصه فولاد که نشان دهنده حداقل تنش تسلیم میلگردهای نوع مارپیچ و جناغی بر حسب MPa میباشد، استفاده شده است. درصد ازدیاد طول نسبی و آزمون خمش، معیار انعطاف پذیر بودن و یا شکننده بودن میلگرد میباشد و یک میلگرد باید بتواند از این لحاظ نیز انتظارات را برآورده سازد.